تعاریف اولیه

عبارات و اصلاحات
عبارات و اصطلاحات ذیل هنگامی که در مکاتبات، قراردادهای فروش گاز طبیعی، تعرفه‌ها و مقررات و شرایط استفاده از گاز طبیعی بکار روند معانی و مفاهیم ذیل را خواهند داشت: 

شرکت: منظور شرکت ملی گاز ایران و یا شرکت‌های گاز استان/شهری است.
 
گاز طبیعی: مخلوطی است از گاز متان و مقدار جزیی از ترکیبات دیگر.

متقاضی: عبارت است از شخص حقیقی یا حقوقی واجد شرایط که تقاضای استفاده از گاز طبیعی را از شرکت بنماید.

مشترک: عبارت است از شخص حقیقی و یا حقوقی که نسبت به پرداخت هزینه‌های مربوطه طبق ضوابط اقدام و شماره اشتراک به وی تخصیص یافته است.

انواع مشترک:

مشترک جزء: به مشترکی اطلاق می‌شود که از گاز طبیعی با فشار ¼ پوند بر اینچ مربع استفاده و یا حداکثر مصرف ساعتی مورد تقاضای آن‌ها کمتر یا برابر با 100 مترمکعب باشد.

مشترک عمده: به مشترکی اطلاق می‌گردد که از گاز طبیعی با فشار بیش از ¼ پوند بر اینچ مربع استفاده و یا حداکثر مصرف ساعتی مورد تقاضای وی بیشتر از 100 مترمکعب باشد.

مصرفکننده: به مشترکی اطلاق می‌گردد که از جریان گاز ملک مورد تقاضای وی طبق ضوابط وصل و آماده بهرهبرداری گردیده باشد.

علمک گاز: علمک گاز قسمت انتهای انشعاب گاز می‌باشد که جهت نصب رگلاتور بر روی ‌آن در مجاورت و متکی به ملک مصرف‌کننده قرار می‌گیرد.

انشعاب: به خطوطی اطلاق می‌شود که گاز مصرف‌کننده را از طریق خطوط انتقال یا تغذیه و یا شبکه توزیع تا نقطه تحویل گاز تأمین می‌نماید.

نقطه تحویل: عبارتست از نقطه‌ای که تأسیسات شرکت را به تأسیسات مشترک متصل می‌نماید. نقطه تحویل در مورد مشترکین جزء و مجتمع‌های مسکونی/تجاری که در مجاورت معابر خصوصی قرار دارند شیر ورودی به مجتمع و برای مشترکین عمده دارای ایستگاه شیر خروجی بخش اندازه‌گیری ایستگاه خواهد بود.

کنتور گاز: دستگاهی است که برای اندازه‌گیری مقدار مصرف گاز به کار می‌رود.

پیمان فروش گاز طبیعی: عبارت است از قراردادی که فی مابین شرکت متقاضی منعقد و طبق مفاد آن جریان گاز مشترک دایر می‌گردد.
تبصره: جریان گاز مشترکین جزء با قبول مفاد فرم درخواست انشعاب گاز طبیعی دایر می‌گردد.

حق اشتراک: عبارت است از مبلغی که به تناسب اشتراک و ظرفیت کنتور/ایستگاه اندازه‌گیری از متقاضی اخذ می‌گردد.

هزینه انشعاب: بخشی از هزینه‌های تمام شده تأسیسات (تأسیساتی که خطوط تغذیه و شبکه توزیع را به نقطه تحویل واقع در ملک مشترک متصل می‌نماید) و خدماتی است که به تناسب نوع کنتور/ایستگاه اندازه‌گیری از مشترک اخذ می‌گردد.

گاز بها: عبارت است از بهای یک مترمکعب گاز طبیعی (مبنای محاسبه گاز طبیعی برای مشترکین جزء شمارنده شمارگر و برای مشترکین عمده مترمکعب استاندارد) می‌باشد.

آبونمان ثابت: عبارت است از مبلغی که ماهیانه به تناسب ظرفیت کنتور/ایستگاه اندازه‌گیری برای جبران هزینه‌های نگهداری تاسیسات گاز و تامین هزینه‌های جاری شرکت از مشترکین جزء و عمده اخذ می‌گردد.

 
A+ A-